Duże, szybkorosnące drzewo z rozłożystą koroną i prostym, strzelistym pniem. Zasiedla wilgotne miejsca lasów łęgowych całej Europy i części Azji i północnej Afryki. Rośnie nad potokami, rowami, w dolinach rzek i nad jeziorami. Pokrój luźny, stożkowaty. Dolne konary wzniesione do góry, górne poziomo odstające od głównego pnia. Dorasta do 30 m wys. Osiąga wiek 120 lat.

Kora na pniu ciemnoszara, prawie czarna, spękana. Ma zdolność tworzenia odrostów ze ściętych pni. Liście ciemnozielone, odwrotnie jajowate, z tępym, lub wyciętym wierzchołkiem, dł. 4–10 cm, pofalowane, z wierzchu błyszczące. Liście jesienią nie przebarwiają się i opadają zielone. Kwiaty zebrane w kotki.

Owocostany szyszkowate pozostają długo na drzewie.

Wrażliwa na suszę.

Stanowisko :

Preferuje stanowisko półcieniste do słonecznego .

Wymagania :

Dobrze znosi wilgotne, kwaśne gleby.

Zastosowanie :

Do sadzenia w założeniach krajobrazowych, w miejscach podmokłych. Gatunek pionierski. pionierski.

Jest uprawiana głównie na drewno , świetnie sprawdza się w meblarstwie .

Olsza czarna stosowana jest w ziołolecznictwie do leczenia chorób żołądka i biegunek.

Przedmiotem sprzedaży są sadzonki o wysokości od 80 do 120 cm.

Sadzonki w doniczkach C2.