C2 DĄB SZYPUŁKOWY Quercus robur 20-40 CM.

Duże drzewo mogące dorastać do wysokości nawet 40 m. Drzewa wolno stojące mają koronę kopulastą, szeroką, z bardzo grubymi, bocznymi konarami, osiągają średnicę do 20 m oraz podobną wysokość. Pień jest gruby, bardzo często nisko rozgałęziony. Rosnące w zagęszczeniu są znacznie wyższe, a korona nie jest tak rozbudowana, lecz raczej wąska. Kora ciemnobrązowa, głęboko bruzdkowana. Młode pędy zielone i błyszczące.

Liście w zarysie odwrotnie jajowate, długości 5-20 cm i szerokości 3-8 cm, o nieregularnych, zaokrąglonych klapach, których może być od 3 do 7 par. Blaszka liściowa z wierzchu ciemnozielona, na spodniej stronie jaśniejsza, z niebieskawym odcieniem. Początkowo delikatna, później gruba i sztywna. Na młodych egzemplarzach bardzo często część liści na okres zimy pozostaje sucha na drzewach i opadają dopiero na wiosnę.

Kwiaty rozdzielnopłciowe, bardzo drobne, bez właściwości ozdobnych.

Owoce – żołędzie, elipsoidalnego kształtu, w półokrągłych miseczkach, zebrane po 2-3 na długich szypułkach, zielone, po dojrzeniu brązowawe. Dojrzewają w połowie września.

Występuje w niemal całej Europie (z wyjątkiem rejonów północnych) oraz południowo-zachodniej Azji.

Odporny na mróz (strefa 4), ale ze względu na wczesne wypuszczanie liści wrażliwy na późne przymrozki.

Stanowisko :

Drzewo światłolubne, chociaż w młodości znosi niewielkie zacienienie.

Wymagania :

Wymagający co do podłoża. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, głęboko uprawionych, gliniastych lub piaszczysto-gliniastych, o dużej zawartości próchnicy oraz umiarkowanie wilgotnych, o odczynie od kwaśnego po obojętny. Na glebach ubogich, nadmiernie suchych lub też mokrych, rośnie słabo, a drzewa są często zdeformowane.

Należy sadzić i przesadzać z bryłą ziemi.

Zastosowanie:

Drzewo do wysadzania w parkach, nasadzeniach krajobrazowych, zieleni osiedlowej oraz w dużych ogrodach przydomowych.